Hop
In mijn vorige blog over Hop heb ik al aangeven dat Hop een zeer snelgroeiende klimplant is. De hopplant heet in het Latijns ‘Humulus Lupulus’. Humulus is een verwijzing naar het oud Germaanse woord voor hemel, waar de hopplant naar toe groeit. En Lupus betekent in het Latijns wolf, het meest agressieve dier in de gebieden waar hop groeit.
Periode hopteelt
De groei van de hopstok begint in april en eindigt eind juli. De hopplant kan wel 7 tot 8 meter hoog worden en bij gunstige omstandigheden kan de hopplant wel 30 cm per dag groeien. Tijdens de groei van de hopplant ontstaan er vele kleine bloemen, die later uitgroeien tot hopbellen. De hopplant kan je slechts eenmaal per jaar oogsten.
Hopoogst
De oogst van de hop vindt plaats tussen eind augustus en eind september. Vroeger werd het plukken van de hop handmatig gedaan. Dit was natuurlijk erg arbeidsintensief. Tegenwoordig is dit een gemechaniseerd proces, waarbij speciale hopplukmachines worden gebruikt.
Na het plukken van de hop wordt deze gedroogd. Hierbij is het belangrijk, dat dit snel gebeurt om zo een goede kwaliteit van de hop te kunnen waarborgen. Wanneer het vochtgehalte te hoog is, is de hop mogelijk niet meer bruikbaar. Bij het drogen van de hop wordt er gebruik gemaakt van een grote zeef in een bak, een zogenaamde ‘hopeest’, waar de hopbellen op worden gelegd. Vervolgens wordt het vochtgehalte van de hopbellen met behulp van warme lucht teruggebracht naar 10%. Nadat de hop is gedroogd, wordt deze in grote zakken geperst en verwerkt tot een hoppreparaat. Vroeger waren deze hoppreparaten de klassieke gedroogde hopbellen, maar tegenwoordig gebruiken veel brouwerijen hoppallets. Hoppallets zijn eigenlijk vermalen hopbellen en zien eruit als ‘veevoer’.
Enkele belangrijke voordelen van hoppellets, ten opzichte van de klassieke hopbel, zijn de volgende:
- Het bitterrendement is beter bij het gebruik in het brouwproces.
- Hoppellets zijn eenvoudiger op te slaan.
- Hoppallets zijn kleiner in volume.
Naast hoppallets zijn er ook andere hoppreparaten. Enkele voorbeelden hiervan zijn hopolie en hopextract.
Hopgebieden
De meest bekende Europese hopgebieden liggen in Duitsland en Tsjechië. In Duitsland zijn dit Tettnang (bij de Bodensee) en Hallertau (iets boven München). Duitse hopsoorten staan bekend om hun bloemige en grassige karakter. Tettnang en Hallertauer Tradition zijn voorbeelden van Duitse aromahoppen. In Tsjechië is het bekendste hopgebied gelegen bij Zatec, niet ver van de plaats Plzeň. In het Duits heten Zatec en Plzeň achtereenvolgens Saaz en Pilsen. Saaz is een klassieke aromahop, die wordt gebruikt voor het Pilsener bier.
Het bekendste hopgebied in Nederland ligt in Limburg bij Reijmerstok. Hier heeft de Gulpener Bierbrouwerij haar hopvelden. Elk jaar organiseert de Gulpener Bierbrouwerij, op de 2e zondag van september, voor al haar Gulpener Vrunden het Gulpener Hopfest. Als Gulpener Vrund was ik hier de laatste 2 jaar ook bij aanwezig (zie bovenstaande foto). Voor elke bierliefhebber is het Gulpener Hopfest een evenement, dat op je ‘to-do-list’ zou moeten staan.